Jungle fever

Inmiddels loopt ons onderzoek aardig. De meeste interviews zijn gevoerd zonder veel problemen. Gepast kleden en beleefd zijn is eigenlijk het belangrijkst hier, omdat het respectloos is om in een kort jurkje of op slippers te komen. Wat we vooral ervaren hebben is dat mailen voor afspraken hier in Suriname niet werkt. Hier wordt niet tot nauwelijks op gereageerd en als er gereageerd wordt, is het met de vraag of er gebeld kan worden. Persoonlijk contact werkt beter en wordt veel meer gewaardeerd. Tijdens de interviews zijn de instellingen eigenlijk allemaal heel erg benaderbaar en bereid ons zo goed mogelijk te helpen, wat heel erg fijn is. Wel is het heel lastig te bepalen of antwoorden sociaal wenselijk zijn of dat wat wij vragen ook daadwerkelijk aanwezig is. Het verbaasd ons tot nu toe hoe goed alle instellingen op de hoogte zijn van de wet, waar wij van tevoren verwacht hadden dat bijna niemand hiervan op de hoogte zou zijn, laat staan dit ingevoerd te hebben. Maar dat is vooruit lopen op onze conclusie!

Verder zijn we met de gehele projectgroep afgelopen weekend op trip naar de Voltzberg en Raleighvallen geweest! Vier dagen jungle en slapen in een hangmat. Het is een reis die net zo lang duurt als de vlucht naar Nederland, per busje en korjaal (boot gemaakt uit een boomstam), maar dan heb je ook wat. Doodskop aapjes, toekans, ara's, slingerapen, kaaimannen, een rog en een tarantula, we hebben het allemaal gezien. Samen de top van de Voltzberg bereiken was hierbij het hoogtepunt. Het was onwijs gaaf om na een hike van 3,5 uur lang en een klim van een half uur van het prachtige uitzicht te kunnen genieten. Jammer dat wat omhoog gaat, ook weer naar beneden gaat en we dezelfde week ook weer terug moesten afleggen. Met zere voetjes de koude hangmat in. Want geloof het of niet, ik heb het dit weekend voor het eerst weer eens steenkoud gehad. Tip van de dag: mocht je ooit naar Suriname gaan en bedenken dat de Voltzberg trip je wel wat lijkt, neem een deken mee! Ik vind het grappig om te merken dat rondlopen in de jungle steeds normaler wordt. Waar ik eerst panisch bij elke stap om me heen keek op zoek naar spinnen, slangen of andere beesten die me wat konden doen, loop ik er nu doorheen alsof het het Amsterdamse bos is. Alles went blijkbaar. Ook grappig om te merken is dat weer terug komen bij ons huisje aan de Prinsessestraat nu echt als thuiskomen voelt.

Ik ben hier nu vijf weken en zit alweer bijna op de helft van mijn tijd hier.Ik leer hier veel, veel over de compleet andere cultuur en gebruiken die Suriname rijk is, maar ook veel over mijzelf. Aankomende week staat in het afronden van de dataverzameling van ons onderzoek en het beginnen aan het analyseren en verwerken hiervan. Aankomend weekend gaan we met de gehele Suriname groep samen Sinterklaas vieren en over iets meer dan twee weken moeten we ons onderzoek alweer inleveren en is het alweer kerst.