Tropical holidays

Inmiddels alweer een tijd geleden dat ik iets geschreven heb! Het concept voor ons onderzoek hebben we ingeleverd! Het werd nog een stressvolle week met toch te veel last minute stukken schrijven, maar het is af. Alles bij elkaar hoop ik dat het voldoende is en is het wachten op de feedback. We wilden heel graag een interview met het Ministerie van Sociale zaken er in, maar zoals dat op z'n Surinaams ging bleek dat moeilijker dan gedacht. Met Kelsey ben ik gebouw na bureau na persoon afgegaan om de juiste persoon te vinden die ons kon helpen, om uiteindelijk een kaartje met een mailadres te krijgen waar we nu nog steeds antwoord op verwachten. Want met de feestdagen ligt Paramaribo bijna letterlijk stil. Althans, alle officiële instanties, want ik heb de stad nog nooit zo vol gezien. Iedereen komt kerst en oud en nieuw met familie in Paramaribo vieren, zowel mensen uit Suriname als Surinaamse Nederlanders. Het resultaat is dat de stad veranderd in een enorme mierenhoop met ellenlange files, omdat iedereen overal met de auto wil komen. Chaos!

Inmiddels heb ik de kerstdagen overleefd hier. Het is voor mij de meeste vreemde en tegenstrijdige kerst ooit geworden. Op kerstavond zijn we uit eten geweest bij Souposo, een heel leuk restaurantje met, zoals je al raad, heerlijke soepjes. Daarna gingen we naar een nachtmis. Heel bijzonder, want dat heb ik nog nooit gedaan. Netjes een half uur van tevoren kwamen we binnen in een stampvolle kathedraal, waar het zoeken was naar hier en daar wat lege plekken. Gelukkig kon ik zitten, naast een heel aardige familie. Ik ben zelf protestants opgevoed, dus wat een beleving is een katholieke nachtmis dan ineens! Heel veel bidden, maar gelukkig ook een heleboel bekende kerstliedjes, zowel in het Nederlands als Engels en Surinaams. Daarnaast een prachtig koor wat alles begeleidde en zelfs een ballet van schattige schoolmeisjes. Toen kwam het moment dat we hosti's mochten halen. Ik ken dit vanuit mijn eigen kerk helemaal niet en ik werd er een beetje zenuwachtig van. Gelukkig had ik heel aardig meisje die dit zag en me uitlegde wat ik allemaal moest doen. Het was een hele mooie dienst en heel bijzonder om dat op kerstavond mee te kunnen maken.

Eerste kerstdag hebben we met wat meiden eerst All You Need Is Love gekeken bij ons thuis. Wat een tranentrekkend kitsch programma, maar wel heel leuk om met de groep samen te kijken. Daarna gingen we richting Noord, voor het eerste kerstdiner. Iedereen heerlijke hapjes gemaakt, in kerstjurken, de tafel leuk gedekt en het gezellig gemaakt. Dit voelde al wat meer als kerst zoals ik het gewend ben, veel lekker eten en gezelligheid. Dit was een hele leuke avond.

Tweede kerstdag had ik een vette dip. Allemaal kneuterige kersfoto's op facebook en van familie ontvangen terwijl jij 8000 kilometer verderop met je ventilator op bed een serie zit te kijken deed toch meer met me dan ik had verwacht. Gelukkig gingen we 's avonds, wederom helemaal opgedoft chique uit eten. Super lekker gegeten en wederom super gezellig gehad. Daarna nog even een gokje gewaagd in het casino, wat begon met 30 SRD winst en eindigde met 0 SRD naar huis. Helaas!

Over een paar dagen hebben we nog Oud op Nieuw, zoals het hier heet. Hier kijken we allemaal al vanaf het begin naar uit, omdat het het grootste feest van het jaar schijnt te zijn. Vanaf gisteren wordt er al onafgebroken overal vuurwerk afgestoken, want regels omtrent afsteken zijn er hier natuurlijk niet bij. Na Oud op Nieuw geven we hier nog een presentatie voor alle instellingen die wij geïnterviewd hebben, om onze bevindingen te presenteren en dan hebben we nog twee weken voordat we alweer naar huis gaan. Het aftellen is echt begonnen en het gaat nu snel. Eerst morgen nog naar Bergendal om te ziplinen en kayakken. Gaaf!